(c) Anne Deknock
'Halve waarheden en hele leugens', verwijten enkele kranten me. Nochtans werd ik door diezelfde kranten niet uitgenodigd om me tegen die beschuldiging te verdedigen - maar mijn reputatie is me te veel waard om leugenaar genoemd te worden.
Vermeende fout 1: 'De meeste klachten bij Unia gaan over discriminatie wegens ras of religie. Slechts 5 procent over leeftijd en 4 procent over seksuele geaardheid, terwijl iedereen het erover eens is dat leeftijdsdiscriminatie op de arbeidsmarkt het grootste probleem is, maar daar hoor ik Unia niet over.'
Een halve waarheid volgens de kranten. Nochtans is dit gebaseerd op het officiële jaarverslag van Unia 2015. De cijfers daarin geven me volledig gelijk. Het jaarrapport van 2016 verwacht Unia pas in juni, en toch duiken ze op magische wijze op in de discussie tijdens het weekend. Wat arbeidsmarktdiscriminatie op basis van leeftijd betreft, stijgt het cijfer zo naar 18 procent. Ik daag u uit om dat cijfer op de website van Unia te vinden. Men kondigt wel een belangrijke stijging aan van het aantal dossiers in 2016, maar het aandeel in het geheel der klachten staat niet vermeld. Unia heeft het over 'eerste cijfers' die tijdens het weekend blijkbaar definitief worden.
Vermeende fout 2: Ik verwijt Unia van obsessief bezig te zijn met de zwartepietendiscussie en onvoldoende oog te hebben voor de echte problemen. Unia beweert zich niet in dat debat te mengen en verwijst enkel naar een stelling die ze in 2014 formuleerde. Toen zei Unia dat Zwarte Piet niet in strijd was met de antiracismewet.
In het interview met Het Nieuwsblad had ik het over 'toestanden als de Zwarte Pietendiscussie'. Maar daar wil ik me niet achter verbergen. Ik las het interview na en keurde het goed. Wie echter de directeur van Unia, Patrick Charlier, wil horen zeggen dat de Zwarte Piet - ondanks het feit dat hij niet strijdig is met de antiracismewet - wél racistisch is, kan dat hier horen.
Dat Unia zich niet meer geuit zou hebben over Zwarte Piet sinds 2014 is dus op zijn zachtst gezegd een halve waarheid. Wat moeten we trouwens concluderen uit een stelling die beweert dat Zwarte Piet wél racistisch is volgens Unia, maar niet volgens de wet?
Maar het klopt dat Unia in Vlaanderen verdacht stil bleef in dit verhaal. Toen heel Vlaanderen zich mengde in de discussie van 2015 en 2016, zweeg Unia in alle talen. Rest de vraag: waarom? Waarom komt Unia tot de conclusie dat er geen wettelijke probleem is en vindt ze het niet de moeite om dit in het debat te vermelden? Is dat niet haar taak? Soms zegt stilte meer dan woorden.
Daar gaat mijn fundamentele kritiek net over. Waarom wél salafisten met hand en tand verdedigen die weigeren een hand te geven aan de schepen die hen trouwt, en niet in de bres springen voor een kinderfeest? Want dat was wat Unia deed toen Brussels schepen Alain Courtois weigerde een huwelijk te voltrekken omdat de bruid hem geen hand wou geven. Els Keytsman was er als de kippen bij om in de pen te kruipen en Courtois te verwijten een 'etnocentrist ' te zijn. Een groot verschil met de steun die Sint-Niklaas van hetzelfde centrum kreeg toen de stad weigerde een koppel te huwen dat problemen had met de zwarte schepen Wouter van Bellingen. Toen vond ik de steun overigens meer dan terecht. Waarom kan dat niet voor een schepen die discriminatie veroordeelt in de trouwzaal?
Een ander voorbeeld. Antwerps schepen Fons Duchateau wordt gevraagd om de boerkini toe te laten in openbare zwembaden. De stad weigert, waarop Unia concludeert dat de weigering 'op gespannen voet' met de racismewetgeving staat. Begrijpe wie begrijpen kan.
En zo zal u tal van voorbeelden vinden. Een ernstige onderzoek naar het kakje van Miss België? Mijn stelling is en blijft dezelfde. Unia is een centrum van polarisering geworden die vooral een politieke boodschap wil brengen inzake integratie. Ik ben vragende partij voor een instelling die optreedt tegen discriminatie en racisme. Maar niet op deze manier, die de bevolking opzet tegen het idee van gelijkheid in plaats van het te promoten.
