© Emy Elleboog
De Vlaamse Regering staat voor een flinke besparingsoperatie in het beleidsdomein Werk. Minister Demir blijft niet bij de pakken zitten. De Vlaamse ministerraad keurde een eerste reeks besparingen goed. Blikvanger is het stopzetten van de regelingen rond het Derde Arbeidscircuit (DAC) en Gesubsidieerde Contractuelen (GESCO). Dat zijn gunstregimes uit de jaren ‘80 om jobs te creëren voor werklozen in niet-commerciële sectoren. Voor de DAC-regeling wordt het volledige loon uitbetaald door het Departement Werk. Voor de GESCO-regeling werkt men via premies en een RSZ-korting voor de werkgever.
Geen peulschil, wel symbolisch
Maar vandaag schieten deze regelingen hun oorspronkelijke doel voorbij. Toen de doelgroepenkortingen werden ingevoerd, telde onze arbeidsmarkt veel werklozen en weinig vacatures. Veertig jaar later is de situatie gekeerd. “We zitten vandaag met een arbeidskrapte. Er zijn meer dan genoeg vacatures beschikbaar. Dan zijn dit soort van gesubsidieerde jobs niet te verantwoorden”, aldus Demir. “Het gaat hier ook niet om zwakke profielen: bijna de helft is hooggeschoold. De meeste mensen die via dit gunstregime aan de slag zijn, kunnen dat perfect zonder subsidies die betaald worden door de belastingbetaler.”
De twee regelingen werden sowieso uitgedoofd, maar worden al vanaf juli 2025 definitief stopgezet omdat de administratieve kosten om ze in stand te houden groter zijn dan de baten. In dat jaar levert dat meteen een besparing van 400.000 euro op. Een bedrag dat verder oploopt tot 4,4 miljoen euro wanneer de stopzetting op kruissnelheid komt. Samengeteld vallen onder de twee regelingen in totaal 178 voltijdse banen (VTE). “Dit is geen peulschil, wel symbolisch. Symbolisch voor een overheid die voor eigen deur durft te vegen”, zegt Demir daarover.
Ieder zijn eerlijke deel
Vooral de lijst van begunstigden onder de DAC-regeling doet de wenkbrauwen fronsen. Concreet gaat het over gesubsidieerde jobs bij kerkfabrieken, vakbonden, werkgeversorganisaties en bij studiediensten van politieke partijen. Maar dat is dus binnenkort verleden tijd, want de subsidies gaan op de schop. “Waarom moet de Vlaamse belastingbetaler deze jobs betalen? Dit is niet meer van deze tijd. Het zijn een voor een organisaties die al subsidies krijgen. Ze kunnen hun eigen werknemers heus wel zelf betalen”, stelt Demir.
“Ieder moet zijn eerlijke deel doen. Voor mij zijn er geen heilige huisjes. Het kan niet dat we aan de gewone Vlaming vragen om te besparen, maar dat politieke partijen, vakbonden of de kerk de dans ontspringen. Terwijl men er federaal niet in slaagt om te snoeien in de dotaties, tonen wij dat we in Vlaanderen deze verdoken vorm van partijfinanciering wél kunnen aanpakken,” besluit Demir.
