© GettyImages
De bestaande pachtwet dateert uit 1969 en is dus hopeloos verouderd. Onder impuls van Coudyser ging men het debat aan en kwamen de meerderheidspartijen tot een compromis. “Deze hervorming stond al in vier opeenvolgende regeerakkoorden. Tijdens de vorige legislaturen werd ook al heel wat voorbereidend werk geleverd. Het werd dus hoog tijd dat die woorden ook in daden werden omgezet”, zegt Vlaams minister van Natuur Zuhal Demir.
Een eerste belangrijke hervorming is de invoering van schriftelijke en eindige pachtcontracten, voor periodes van minimum 9 jaar. Na 18 jaar kan een eigenaar eenzijdig opzeggen als dat zo opgenomen wordt in de overeenkomst. Loopbaanpachten van 27 jaar blijven ook bestaan om de rechtszekerheid van jonge landbouwers te bewaken.
Geen mondelingen overeenkomsten meer
Vandaag zijn pachtcontracten nog te vaak louter mondelinge overeenkomsten. “Schriftelijke overeenkomsten zorgen voor meer transparantie en duidelijkheid”, zegt Cathy. “We willen pachters die nu een mondelinge overeenkomst hebben ook stimuleren om zo’n schriftelijk contract aan te gaan.”
Snellere opzeg om natuur en bos te creëren
“In groene bestemmingen zoals natuur- of bosgebied zal de lopende pacht makkelijker kunnen worden opgezegd als eigenaars, particulieren of de overheid natuur en bos willen realiseren. We voorzien daarvoor een opzegtermijn van drie maanden. Op die manier kunnen ook veel reeds aangekochte gronden sneller bebost worden”, legt Zuhal Demir uit.
Het nieuwe pachtdecreet moet de toegang tot gronden voor jonge landbouwers faciliteren. “Een pensioengerechtigde boer zal aan de eigenaar moeten bewijzen dat hij geen pensioen geniet om de pacht te behouden”, klinkt het.
Leefbaarheidstoets moet landbouwers beschermen
“Het vernieuwde decreet verzoent landbouw met natuur”, zegt Cathy Coudyser. “We voorzien de mogelijkheid om pacht op te zeggen om natuurdoelstellingen te halen, maar bewaken daarbij tegelijk ook de rechtszekerheid van de landbouwer met een leefbaarheidstoets. Die leefbaarheidstoets is afhankelijk van het gebied waar de grond gelegen is. Zo zal die toets zwaarder doorwegen in agrarisch gebied dan bij in groene bestemmingen zodat in agrarisch gebied de pachter beter beschermd wordt.”
