Van der Straeten kwam in februari vorig jaar met een wet in die een vergunnings- of meldingsplicht instelt voor de bouw en uitbating van opslagfaciliteiten zoals batterijen. Batterijen die bij een volgende subsidieveiling in oktober mee wil dingen naar CRM-steun vooraf moet beschikken over een federale productievergunning. De invoering van die federale vergunningplicht was niet naar de zin van Demir. “Tine Van der Straeten ging hiermee haar bevoegdheden te buiten. De federale regering is immers alleen bevoegd voor grote infrastructuren om energie te stockeren. Vlaanderen is overigens van mening dat een vergunningsplicht ongewenst is voor kleine installaties.

Geen vergunningsplicht voor kleine batterijen

Omdat overleg tot op het niveau van het Overlegcomité geen soelaas bracht, kreeg Demir goedkeuring van de voltallige Vlaamse Regering om in beroep te gaan bij het Grondwettelijk Hof. Pas na het aanhangig maken van die procedure, kwam er bereidheid op het federale niveau om de opslagwet aan te passen. In alle luwte werd de wet aangepast. Federale vergunningsregels voor de bouw en exploitatie van batterijen zijn niet meer van toepassing op alle batterijen, maar slechts op die batterijen die aangesloten zijn op het transmissienet (gelijk aan of groter dan 70 kilovolt). Batterijen aangesloten op het distributienet vallen onder Vlaamse regels en moeten dus geen federale vergunning aanvragen.

Tijdverlies

“Een goede zaak, maar er is veel tijd verloren door de volharding in de boosheid op het federale niveau. Laat dit voor het federale niveau vooral een les zijn richting andere dossiers. Vlaanderen was immers ook genoodzaakt om naar het Grondwettelijk Hof te stappen tegen een recente federale wet rond energiegemeenschappen en flexibiliteit op de energiemarkt, die zelfs expliciet ingaat tegen bestaande gewestelijke regelgeving rond energiegemeenschappen. Ook hier had de federale collega geen oor naar onze argumenten tijdens het voorafgaand overleg”.

Verloren tijd en moeite

Volgens Demir dreigen er nog gelijkaardige dossiers aan te komen. Onder meer op het vlak van waterstofnetwerken dreigt Van der Straeten ook bevoegdheidsoverschrijdingen te doen in haar federale wetsontwerpen. “Dat zou enorm nefast zijn, want het zal enkel verloren tijd en moeite blijken, terwijl de energietransitie al uitdagend genoeg is. Ik hoor intussen dat de federale collega haar waterstofwet de dag voor de stemming in plenaire heeft ingetrokken. Ik hoop dus dat men nu eindelijk rekening houdt met de bevoegdheden van Vlaanderen. Beter een goed overleg dan een beroep bij het Grondwettelijk Hof”.