(c) Andreas Van Esbroeck
De Europese politiek speelt een belangrijke rol in de prijsstijgingen op de internationale energiemarkt. Sinds ik die uitspraak gisteren (18/01/2022) deed in De Ochtend, is een veldslag begonnen om dat te ontkennen of onder de mat te vegen. Het is een ongemakkelijke waarheid. Met een selectieve factcheck in De Standaard tot gevolg. Laten we eens een factcheck van de factcheck doen?
Doelbewuste Europese politiek
De hoge elektriciteitsprijs heeft meerdere oorzaken. De twee belangrijkste zijn het gevolg van een doelbewuste Europese politiek om enerzijds de eigen energievoorraden onder druk te zetten, waardoor de gasafhankelijkheid van vadertje Poetin toeneemt, en anderzijds de CO2-prijzen de hoogte in te jagen. En dat aan een tempo dat de gemiddelde portefeuille niet aankan. Dat is haast letterlijk wat ik in De Ochtend zei.
Eenzijdige factcheck
In een poging om de Europese politiek vrij te pleiten, negeert De Standaard vandaag mijn volledige uitspraken en richt ze zich eenzijdig op het relativeren van de stijgende CO2-prijzen. Gelukkig zijn er objectievere bronnen die mijn standpunt bevestigen. De energieprijzen in Europa zullen nog een tijd hoog blijven, waarschuwt na de Europese Centrale Bank intussen ook het beurshuis Jefferies, dat maar liefst zeven redenen aanhaalt, waaronder bovenal diegene die ik aankaart.
EU nog nooit zo afhankelijk van gasimport
Alle Europese landen hebben de energieproductie met vervuilende steenkool teruggeschroefd. Tegelijk is de productie uit kernenergie - die geen uitstoot veroorzaakt - fors gezakt wegens onder meer politieke overwegingen, stellen de analisten. Zo’n uitfasering van traditionele energie zou gepaard moeten gaan met significante investeringen om de bevoorrading te verzekeren, maar veel Europese landen deden dat niet. Exact dat is mijn analyse. Onder luid applaus van de Europese Commissie is de EU nog nooit zo afhankelijk geworden van gasimport en dus geopolitiek.
Extra CO2-taks
Dat De Standaard vandaag zo ver gaat om de steeds stijgende CO2-prijs te relativeren, is erg bijzonder. Nu al is die op zeer korte tijd verdrievoudigd richting 90 euro per ton en loopt die op tot 200 euro in de factuur van een gezin met gemiddeld verbruik. En ze dreigt nog eens met 460 euro per gezin toe te nemen als we collega’s Khattabi en Van der Straeten toelaten een extra CO2-taks door te voeren. Een energiecheque uitdelen in ons land is makkelijk als je anderzijds via Europese omweg mensen extra wil belasten.
Groene inflatie is geen verzinsel
Mijn conclusie blijft helder en overeind. De factcheck klopt niet. Laat ons de mensen dus ook geen blaasjes wijsmaken: met dit Europees beleid komen de oude energieprijzen niet terug. Greenflation, groene inflatie is geen verzinsel. Als je een beleid wilt dat mensen niet raakt in hun energiefactuur, voer dat dat dan ook gewoon consequent. Van lokaal tot Europees niveau.
De gaskraan van Poetin
Op het slechts mogelijke moment waarop schrikwekkende prijsstijgingen op alle voorschot- en afrekeningsfacturen verschijnen, dreigt ons land zichzelf bovendien door de sluiting van alle kerncentrales nog meer afhankelijk te maken van de fossiele gaskraan van Poetin. En die waarheid willen te weinig mensen onder ogen zien.
Ik zal op die nagel blijven kloppen.
